ผิดฝาผิดตัว

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “ผิดฝาผิดตัว” หมายความว่า
ว. “ไม่เข้าชุดกัน ไม่เข้าคู่กัน คนละพวก คนละฝ่าย” [read more...]

ผีเข้าผีออก

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “ผีเข้าผีออก” หมายความว่า
(สํา) ว. “เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไม่คงที่” [read more...]

ผีถึงป่าช้า

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “ผีถึงป่าช้า” หมายความว่า
(สํา) “ต้องยอมทําด้วยความจําใจหรือไม่มีทางเลือก” [read more...]

ผีไม่มีศาล

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “ผีไม่มีศาล” หมายความว่า
(สํา) ว. “ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง” [read more...]

ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย” หมายความว่า
(สํา) น. “คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทําความเสียหายได้” [read more...]

ผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน

ผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน หมายถึง คนที่ไม่เคยชินกับการทำงานหนักหรือไม่เคยผ่านความยากลำบาก (เป็นคำประชดประชันว่าคนที่มีกิริยาท่าทางเป็นผู้ดี) เช่น [read more...]

ผู้ดีแปดสาแหรก

ผู้ดีแปดสาแหรก หมายถึง คนที่ทำกิริยาท่าทางโอ้อวดเย่อหยิ่ง วางท่าทำตัวเป็นผู้ดี ดูถูกคนอื่น เช่น [read more...]

แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา

แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา หมายถึง สิ่งที่ปรารถนาหรือต้องการนั้นไม่ได้มีเพียงแค่นี้ แต่ยังมีให้เลือกอีกมากมาย เช่น [read more...]

แผลเก่า

ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “แผลเก่า” หมายความว่า
(สํา) น. “ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม” [read more...]

ผงเข้าตาตัวเอง

ผงเข้าตาตัวเอง หมายถึง เมื่อผู้อื่นเดือดร้อนหรือมีปัญหาสามารถช่วยแก้ไขปัญหาให้เขาได้ แต่เมื่อตัวเองเดือดร้อนกลับไม่สามารถแก้ไขปัญาได้ เช่น [read more...]