บุญให้หาบ บาปให้หิ้ว หมายถึง การพยายามทำความดี สั่งสมบุญให้มากๆ และพยายามทำบาปให้น้อยที่สุด เช่น [read more...]
บุญให้หาบ บาปให้หิ้ว
เบาไม้เบามือ
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “เบาไม้เบามือ” หมายความว่า
ก. “ทําเบา ๆ หรือค่อย ๆ ด้วยความระมัดระวัง ทําไม่ให้หนักมือหรือรุนแรง ช่วยให้ไม่ต้องทํางานมาก.” [read more...]
เบี้ยหัวแตก
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “เบี้ยหัวแตก” หมายความว่า
น. “เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกําแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน” [read more...]
บนข้าวผี ตีข้าวพระ
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “บนข้าวผี ตีข้าวพระ” หมายความว่า
(สํา) ก. “ขอร้องให้ผีสางเทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือโดยจะแก้บนเมื่อสําเร็จประสงค์แล้ว” [read more...]
แบกหน้า
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “แบกหน้า” หมายความว่า
(สํา) ก. “จําใจกลับมาแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทําไม่ดี ไม่ถูกต้อง หรือไม่เหมาะสมมาก่อนอีก เช่น นี่แบกหน้ากลับมาหากู. (รามเกียรติ์ พลเสพย์)” [read more...]
บ่นเป็นหมีกินผึ้ง
บ่นเป็นหมีกินผึ้ง หมายถึง อาการของคนที่บ่นพึมพัมไปเรื่อย เห็นอะไรก็บ่นไปหมดจนน่ารำคาญ เช่น [read more...]
บ่นออดเป็นมอดกัดไม้
บ่นออดเป็นมอดกัดไม้ หมายถึง อาการของคนพร่ำพูด บ่นเรื่องเดิมๆซ้ำ เช่น [read more...]
บอกศาลา
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “บอกศาลา” หมายความว่า
ก. “ประกาศไม่รับผิดชอบหรือตัดขาดไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูอีกต่อไป” [read more...]
บ้องตื้น
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “บ้องตื้น” หมายความว่า
ว. “มีความคิดอย่างโง่ ๆ” [read more...]
บ่อนแตก
ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 “บ่อนแตก” หมายความว่า
ก. “ก่อเรื่องทําให้คนที่มาชุมนุมกันต้องเลิกไปกลางคัน” [read more...]